Vorige week viel mijn oog in het Engelstalige gedeelte van Magazine Uitagenda Utrecht (een tijdschrift met allerlei tips op het gebied van cultuur en lifestyle) op de filmtip ‘Maiden’. Het is inmiddels ook een tip van mij, want ik vond (en vind) ‘m fan-tas-tisch. Iets in me riep: “Direct delen die hap. Dit moet iedereen zien!” Maar ik was er de volledige anderhalf uur dat de film duurt en minstens net zo lang erna vrij van ondersteboven. Daarnaast zou mijn vriendelijke, doch dringende verzoek niets aan betekenis inleveren als ik ‘m een dagje later zou delen. Ik had kunnen weten dat er dan weer allerlei andere dingen tussendoor en bij zouden komen die meer moesten, waardoor het iets meer dan een dagje later werd. En toen was daar vandaag ineens deze vraag aan m’n zakje thee. 

Maiden (spreek uit als: meeden, dus níet fonetisch uitspreken. Dan krijg je die soort rare verbastering van ‘meiden’ waar ik spontaan vlekken van in m’n nek krijg.) gaat over de eerste volledig vrouwelijke crew die heeft meegedaan aan de Whitbread Around the World Race van 1989-1990, de zwaarste zeilrace ter wereld. Schipper Tracy Edwards en haar bemanning shockeerden hiermee de complete, destijds door mannen gedomineerde zeilwereld. Een van de dingen die me raakte tijdens het zien van Maiden is hoeveel harder dit vrouwenteam in vergelijking met hun mannelijke collega’s heeft moeten werken om überhaupt mee te kunnen doen. En dan moest de race nog beginnen en het commentaar tijdens de race nog komen. Want ja, fysiek was het zwaar, maar ze werden ook mentaal behoorlijk uitgedaagd. Van nauwelijks sponsoren kunnen vinden (“We really love this, but it’s just too much of a risk with adverse publicity if something were to happen.”) tot bizarre vragen tijdens interviews (“Are you lesbians?”, “Are you sleeping around?”, “Surely you’re not getting on that well?”).  

Hierdoor vroeg ik me zomaar tussendoor even af: kunnen er op een zeilboot met alleen mannen niet ook ongelukken gebeuren? Verliefde gevoelens ontstaan? Discussies en ruzies voorvallen? Mocht dat al aan de orde zijn, dan is dat toch alleen maar menselijk en niet vrouwelijk of mannelijk? Het is maar een hersenspinsel, hoor.  

Hoe dan ook, hoe de vrouwen van de Maiden alle financiële, fysieke en mentale uitdagingen zijn aangegaan vind ik onuitlegbaar inspirerend en tegelijkertijd een oproep: laten we alsjeblieft stoppen met mensen bij voorbaat uitsluiten op basis van geslacht. “Why an all women crew?” vroeg een vrouwelijke journalist aan Tracey. Waarom niet? Of het veel raker geformuleerde antwoord van Tracey Edwards zelf: “People are going to argue. Men are going to say they can’t, women are going to say they can do it, ‘till time ends, so someone has to do it to prove either way.” 

En dat hebben ze gedaan, want “I think if you believe in everything that people tell you you can’t do, what would human kind have achieved. Right?”, aldus Jeni Mundy, boegman op de Maiden.